Jezioro Seona

[Sirfalas]

Wyjąłem sztylet z drzewa i schowałem do pochwy przy nadgarstku, która była przymocowana do mojego przegubu cieńkim rzemykiem o średnicy 2mm. Sznurka nie dało się jednak przerwać nawet piłą łańcuchową. Wykonałem go zee swojej łuski, połaczonej klejem roboty Slitha, Smoczym Oddechem, moim ogniem i zabójczym mrozem Sivaka. Może i coś tam jeszcze było, ale aktualnie nie to było dla mnie najważniejsze.
Taaa, mnie też.

[Maud]

Podbiegła do niego jedna z dziewcząt, jego współpracownik. Zaklęłam widząc jak wbija mu strzykawkę w ramię. Teraz mu przejdzie.
-To NIE FAIR. Oni mieli się nie mieszać.-wydarłam się.
Już świadomy wzruszył ramionami.
-Kto powiedział że gra toczy się fair. I nie krzycz.
Prychnęłam. W takim razie...
-Mae, Sode no Shirayuki (Tańcz, Skryta w Rękawie Śniegu)-warknęłam.
Obok mnie zamiast miecza zmaterializowała się wysoka postać o zielonkawych włosach przybrana w długie do ziemi białe kimono przepasane fioletową wstęgą.
-Pani?-spytała postać czystym dziewczęcym głosem.

[Sirfalas]

Nie poruszyli już tematu Miasta. Zamiast tego Elsa zwiesiła się za puszysty ogon z gałęzi i wciągnęła Dartimiena w rozmowę, co jakiś czas nadal rzucając mi krzywe spojrzenia. Zamrugałem niewinnie i posłałem jej lekki uśmiech. Parsknęła i usadowiła się tyłem do mnie. Zaśmiałem się cicho, by ją zirytować. Udało się. Parskając gniewnie, o mało się popluła. Krucho było u niej z powstrzymywaniem wściekłości, gorzej zachowywała się tylko Giovanna. Pomyślałem, że lepiej nie wspominać o tym, co robiła podczas tych napadów wściekłości - a gonienie do upadłego ofiary, która jej czymś podpadła i miotanie w nią przekleństwami i wszystkim co wpadnie jej pod ręce z pewnością się do tego zaliczało - bo nie bez powodu była wilkiem magii. Mogła usłyszeć moje myśli, choć to było właściwie jeszcze mniej prawdopodobne niż to, że jest w tej chwili wściekła. A sądząc po jej minie - była. Kłóciła się o coś zaciekle z Loganem. Slith wolał się nie wtrącać. Ja w sumie również nie.

[Maud]

Po chwili wyjęłam sztylet.
-Chire, Senbonzakura (Rozprosz się, Kwiecie Tysiąca Wiśni)-zawołałam.
Sztylecik jakby zniknął a po chwili pojawił się tylko jako małe dziecko. A konkretnie dziewczynka o wściekle różowych włosach i zielonych oczach.
Dziewczyna spojrzała na dziecko.
-Rzuciłaś do walki dziecko? Dziecko? Jesteś jeszcze bardziej walnięta niż sądziłem-widziałam jego zdumienie.
Pochyliłam się do dziewczynki która gapiła się na mojego brata z ciekawością w oczach.
-Pokaż mu co potrafisz.
Dziecko skinęło głową i znikło. Pojawiło się jakiś metr dalej ale tylko na chwilę. Tak znikało i pojawiało się dobiegając do mojego brata. Obie obserwowałyśmy.

[Sirfalas]

Przeciągnąłem się i pojawiłem na jednej z cieńszych gałęzi drzewa, pod którym siedziałem dotychczas w chwili, gdy Elsa odwracała głowę, by na mnie spojrzeć. Spodziewała się zobaczyć mnie w tym samym miejscu, w którym byłem jeszcze sekundę temu - widać to było po jej pyszczku, na którym chwilę temu malowało się zniechęcenie, a teraz zaskoczenie. Zmarszczyła brwi i zaczęła się rozglądać. Przyglądałem się jej w rozbawieniu. Slith spojrzał na kotkę, jakby co najmniej zwariowała.

[Maud]

Nie nadążał za dzieckiem wzrokiem. Kręcił się w kółko gdy ganiała koło niego. Skorzystałam z okazji. Wystrzeliłam w jego stronę trochę lodowych kolców. Dwa rozprysły się o jego bariery ochronne jeden dosięgnął uda.

[Sirfalas]

Przeskoczyłem na cieńki konar nad Elsą bezszelestnie, nie pruszyła się nawet jedna gałązka. Machnąlem lewą reką i dostrzegł mnie Slith. Wyjaśnilem mu na migi, żeby mnie nie zdradził. Skinął ledwo zauważalnie głową, reszta nie zwróciła na to uwagi, a mnie nie widziała. Rozłożyłem ostrożnie skrzydła.

[Maud]

Obrócił się w moją stronę. Teraz rzuciło się w moją stronę dwóch facetów. Zastąpiła im drogę Sode no Shirayuki.
-Mogę z nimi skończyć?-spytała jak zawsze cicho. Skinęłam głową. Dziecko zajęło się dziewczyną która przedtem podała bratu odtrutkę.

[Sirfalas]

Rozprostowałem skrzydła do pełnej długości nakrywając nimi Elsę. Zatkałem jej pyszczek szponami prawej doni, by się nie darła. Wyrywała się przez chwilę, za chwilę przestała. Puściłem ją więc. Odwróciła się do mnie i wydarła się jeszcze głośniej niż się tego spodziewałem. Zacząłem się z niej śmiać, co ją nieco otrzeźwiło. Burknęła coś pod nosem, wciąż oszołomiona. Wciąż się z niej śmiejąc wychyliłem się do tyłu i zrobiłem przewrót w tył nie składając skrzydeł. Spadłem na ziemię, oczywiście na nogi. Elsa zamrugała fioletowymi oczami, nadal będąc w szoku i sturlała się po gałęziach z drzewa. Złapałem ją i postawiłem na ziemi. Zmieniła się w dziewczynę. Ściągnęła brwi, jakby nie mogła sobie czegoś przypomnieć.
- Można wiedzieć... - zaczęła, patrząc na mnie. Przerwała na chwilę, zanim znów podjęła pytanie. - Można wiedzieć, jak to... Zrobiłeś...? Przecie cię nie słyszałam! - wydarła się jeszcze. Postała chwilę i spojrzała na mnie kwaśno. Najwyraźniej mi wybaczyła. Wciąż dusiłem się ze śmiechu.

[Maud]

Zerknęłam na brata. Wyjęłam kolejny miecz tym razem pana H. który nie chciał mi się poddać. W takim razie posłuży jako nóż do krojenia.
Uśmiechnęłam się kwaśno ruszając do ataku.

[Sirfalas]

Odsunąłem się w porę, gdy się na mnie zamachnęła. Wyjąłem miecz z pochwy, unosząc kącik ust w lekkim uśmiechu. Oparłem miecz ostrzem o ziemię i złożyłem na nim dłonie.
- To jak, czarownico? Wojna? - moje oczy zmieniły się w ogniste, a wszystkie cztery kły wydłużyły się jak u węża. Czy też raczej smoka.

[Maud]

W moją stronę pofrunęło coś co przypominało trochę czarnego motyla. Prychnęłam gdy otoczyły mnie chmurą.
-A to to czym ma być?-spytałam drwiącym głosem odsuwając motyle.
-To strach. Wszystkie żywe istoty się boją. Zaraz poczujesz jak bardzo.
Wzruszyłam ramionami.

[Sirfalas]

Elsa burknęła coś pod nosem.
- Poczekaj. Jak tylko zyskam sojusz Lorena, to zobaczysz.
- Loren? Loren jest ze mną. Razem z Amaltarem chcą mnie przekonać, bym wrócił.
- Dlaczego więc nie wrócisz?
- Bo to trzymało by mnie w miejscu. Amaltar chce, bym był trzecią Bethą.

[Maud]

-Żywe, hę?-spytałam.
Skinął głową.
-A ja jestem martwa, więc tak jakby nie działa.
-Ale...Ale... JAK?!
-No tak jakby zamroziłam swoje ciało. Nie można mnie uznać za żywą.

[Sirfalas]

- Trzecią? Loren też Betha?
- O ile tak nie było wcześniej, jest tak teraz. A pierwszą jest Egrin.
- Tyle wiem. Ale z resztą już się gubię. Te wasze smocze sprawy...